Poprzednio opowiadałam Wam o ważnym aspekcie medycyny sądowej, a dziś, dla równowagi przyszedł czas na antropologię. Jeśli chcesz dowiedzieć się jak określić płeć człowieka na podstawie miednicy – koniecznie czytaj dalej!
Już na pierwszy rzut oka można zauważyć, że ciała kobiet i mężczyzn różnią się od siebie. Jest to widoczne zwłaszcza w budowie miednicy, co jest spowodowane przystosowaniem budowy kobiecej miednicy do porodu. Zanim jednak opowiem Wam jak określić płeć na podstawie cech miednicy, trochę podstaw, czyli anatomii. Część ciała, którą potocznie nazywamy miednicą, tak naprawdę jest obręczą kończyny dolnej lub obręczą miedniczną, bo miednica, a tak naprawdę kość miednicza to parzysta kość, która tę obręcz miedniczną buduje. Kość miedniczna to najszersza kość szkieletu. Jest spłaszczona i nieregularna. W tylnej części kości te łączą się dzięki kości krzyżowej, a z przodu za pomocą spojenia łonowego. Każdą kość miedniczną budują 3 kości, które łączą się ze sobą dopiero u dorosłego człowieka. Są to: kość biodrowa, kość kulszowa i kość łonowa. Skoro mamy już za sobą podstawową anatomię przejdźmy do tego jak określić płeć na podstawie miednicy.
Każdy z nas wie, że miednica kobiet i mężczyzn różni się od siebie. Już wizualnie porównując chociażby osoby, które mijamy na ulicy, możemy powiedzieć, że mężczyźni mają węższe biodra od kobiet. Jest to widoczne także w budowie kostnej człowieka. Miednice męskie są wąskie i dłuższe niż miednice kobiet. Miednice męskie są też mocniej urzeźbione. O rzeźbie kości pisałam Wam już w artykule dotyczącym oznaczania płci na podstawie czaszki, ale dla przypomnienia: mężczyźni mają większe mięśnie, a w związku z tym większe i mocniejsze przyczepy mięśniowe, więc urzeźbienie ich szkieletu jest wyraźniejsze, choć zdarzają się wyjątki. Panewka stawowa męskiej miednicy zwykle jest większa, co wiąże się oczywiście z tym, że mężczyźni z reguły osiągają większą wysokość ciała niż kobiety, a większa wysokość ciała oznacza dłuższą i bardziej masywną kość udową. A głowa kości udowej musi się zmieścić w panewce stawowej, stąd jej większe wymiary u mężczyzn. Miednice męskie i kobiece na pierwszy rzut oka różnią się też kształtem otworu zasłonionego. U kobiet jest on trójkątny, a u mężczyzn owalny.
Talerze biodrowe u kobiet ustawione są bardziej poziomo niż u mężczyzn. Grzebień męskiej kości biodrowej też różni się od kobiecej. W męskiej kości biodrowej grzebień kości biodrowej jest mniej wygięty. A jak wygląda u kobiet? Jest mocno wygięty, mówimy nawet, że wygina się w kształt litery „S”.
Kiedy popatrzymy na miednicę od góry, kształt wchodu (przestrzeń między kośćmi miednicy) u mężczyzn będzie miał kształt sercowaty, a u kobiet będzie zaokrąglony.
Spojenie łonowe u kobiety jest niskie, książkowo podaje się, że do 45 mm, a dla męskiego spojenia podaje się wartości powyżej 50 mm. Jest to oczywiście związane z przystosowaniem kobiecej miednicy do porodu. Pamiętajcie jednak, że wartości te nie są prawdą objawioną i mogą się różnić zależnie od osoby.
Jedną z ważniejszych cech jest wielkość i kształt wcięcia kulszowego większego – u mężczyzn jest ono głębokie i wąskie i tworzy kąt zbliżony do ostrego. U kobiet natomiast wcięcie kulszowe większe jest płytkie i szerokie.
To najprostszy sposób oznaczania płci na podstawie miednicy, ale oczywiście istnieją jeszcze inne metody. Można określić płeć na podstawie cech metrycznych miednicy i wyliczonych z nich wskaźników. Powstała też metoda oznaczania płci na podstawie pomiarów wysokości wcięcia kulszowego większego. W latach 70. XX wieku Phenice opracowała metodę określania płci na podstawie jedynie cech kości łonowej. Metoda polegała na określeniu ukształtowania wcięcia podłonowego, ukształtowania łuku brzusznego i określenia wykształcenia dolnej gałęzi kości łonowej. Podobno metoda daje duże prawdopodobieństwo poprawnego oznaczenia płci, bo ponad 90%, ale jest trudna w stosowaniu, zwłaszcza przez niedoświadczone osoby.
To tylko kilka najważniejszych cech umożliwiających rozpoznanie płci na podstawie miednicy, bo cech, które mogą umożliwić jej rozpoznanie jest dużo więcej. Jeśli chcecie więcej artykułów dotyczących identyfikacji na podstawie szczątków kostnych zaglądajcie tu częściej. Już niedługo trochę o tym, jak określić wysokość ciała na podstawie szkieletu, a także dlaczego oznaczanie masy na podstawie szkieletu nie ma sensu. Jeśli macie jakieś propozycje dotyczące zagadnień (nie tylko dotyczących kości!) jakie powinnam poruszyć w kolejnych artykułach – koniecznie dajcie znać w komentarzach pod postem lub na Facebooku albo Instagramie!
GRAFIKA POCHODZI ZE STRON: www.mp.umk.pl ORAZ pinterest.at
ANTROPOGEEK 
Dodaj komentarz